Lost in translation...

Ni hao!

Hong Kong... Wat een ongelofelijk interessante en indrukwekkende stad en wat een andere wereld. Een stad waar rijk en arm naast elkaar leven, het oosten en het westen met elkaar kruisen, waar je de menu kaart niet kunt lezen en waar de ruim 8000 wolkenkrabbers voor een fantastische skyline zorgen. We zijn in Azië!

Vorige week maandag, 7 oktober, zijn wij vertrokken van de boerderij. Het was een moeilijk en toch wel emotioneel afscheid van Peter en Therese. Eenmaal in de auto hebben we beide even een traantje gelaten. Hoe gek dit ook klinkt, we hebben echt het gevoel dat we er een familie bij hebben en we gaan ze enorm missen. En toen begon de tocht terug naar Melbourne, 1650 kilometer door het midden van Australië. We hebben het landschap zien veranderen van het droge en dorre in Queensland naar het groene in New South Wales en Victoria. En het bijzondere was dat het gewoon 1650 kilometer RECHTDOOR is. Er zijn amper tegenliggers, behalve een aantal grote road trains (die ik trouwens echt heel eng vind om te passeren) en de dode kangaroos . Deze moet je echt proberen te ontwijken, want als je er overheen rijd gaat de geur van dat beest in je airco zitten.. en dat is niet fijn! Uiteindelijk hebben we er twee dagen (bijna 20 uur) over gedaan om in Melbourne te komen. En toen reden we de stad in... In spitsuur... Anne aan de navigatie... Op de ipad... Maar ik zat te lang op internet... Waardoor deze leeg was... En opnieuw voor de duidelijkheid: het was spitsuur... Barry had drie maanden lang alleen maar kangaroos en emu's gezien... Je kan je dus voorstellen dat dit voor spanningen zorgt. Dat ging dus niet helemaaaaaal goed! Dat hoort er ook bij als je samen op reis bent. Het was echt even een shock om weer in de grote stad te zijn! Auto's toeteren, alles stond vast, wegen zijn niet goed aangegeven, kortom... Stress.

Uiteindelijk komt natuurlijk alles goed en hebben we ons hotelletje gevonden en zijn we de volgende dag vertrokken naar Sydney. Daar hebben we een nachtje geslapen en de volgende middag, 10 oktober, vertrokken we naar Hong Kong. We hadden een goeie vlucht (evengoed nog 9 uur) en kwamen rond 22.00 lokale tijd aan. Op het moment dat je dan naar buiten loopt, dan voel je het meteen: een warm oventje! Het is gemiddeld 28 graden met een luchtvochtigheid van 80%. Dat betekend dus dat je meteen begint te zweten zodra je naar buiten gaat.

Toen moesten wij dus van het vliegveld naar ons hotel/hostel. We hebben ondertussen wel geleerd dat je je daar nooit zorgen over hoeft te maken, want dat komt altijd goed. We hadden al meteen de juiste bus te pakken en daar gingen we. Eenmaal aangekomen bij Micro Station, wisten wij al een beetje wat ons te wachten stond. Het was namelijk gebaseerd op slapen in een treincabine... En dat concept hadden ze goed uitgewerkt. Dit was namelijk echt de kleinste kamer OOIT! De tassen moesten wij onder het stapelbed schuiven anders kon de deur niet dicht. Het was echt heel klein! Eigenlijk kan je het geen hotel of hostel noemen al met al moet ik wel zeggen dat het er heel netjes uit zag. Wat ook wel fijn was is dat er naast de airconditioning ook een extra ding hing om de vocht te reguleren. Je slaapt natuurlijk eigenlijk in een doosje (er was ook geen raam) dus is het wel belangrijk dat je de volgende dag weer wakker wordt... Uiteindelijk was het allemaal prima te doen. We waren toch hele dagen weg!

Hong Kong is namelijk echt een 24/7 stad. Vooral na zonsondergang komt de stad onwijs tot leven. Je kan tot in de late uurtjes in de duizenden restaurantjes eten en over de vele (avond/nacht)markten lopen.Tijdens onze citytrip hebben we gebruik gemaakt van de hop-on-hop-off bus. Deze bussen vind je overal ter wereld en wij vinden dit altijd de moeite waard omdat deze je werkelijk overal brengen! Zo zijn we de eerste dag naar Aberdeen en Stanley geweest. Dit ligt buiten de hectiek van de stad en hier vind je de mooie baaitjes en marktjes. Daarna hebben we een Sampan Ride gedaan, varen in een klein bootje door de haven. Wat vooral opvalt wanneer je door Hong Kong rijd/vaart zijn de enorme wolkenkrabbers en flats. Er leven hier 7 miljoen mensen op 80 vierkante kilometer... Het is echt ongelofelijk! Alles wordt dus in de hoogte gebouwd, omdat er op de grond geen ruimte meer is. Mensen leven hier dus op zeer kleine voet, maar aan de andere kant is de levensverwachting van de mensen hier (op Japan na) het hoogst. Er zijn hier meer wolkenkrabbers dan in New York. Op het moment zijn er 8000, maar daar zal het niet bij blijven. Beide zijn wij verbaasd over deze stad. Alles is namelijk perfect georganiseerd. Georganiseerde chaos eigenlijk. Er staan hier namelijk amper files, omdat 90% van de mensen reist met het openbaar vervoer. Het metro systeem is gemakkelijk te begrijpen en brengt je werkelijk waar overal! Daarnaast zijn Hongkongers goed gemanierd. Iedereen staat netjes in (lange) rijen voor de bus te wachten en staat iedereen meteen op voor ouderen. Het is werkelijk een stad met uitersten. Aan de ene kant zie je de wat armere straatjes en aan de overkant zie je de modewarenhuizen met werkelijk alles wat je je maar wensen kan. Ook deel van deze cultuur is dat succes erg belangrijk is. De Hongkongers laten graag zien wanneer ze succesvol zijn en dat kan je zien aan de rijen die zich vormen om een nieuwe tas van duizenden euros aan te schaffen. Ook is het een stad waar alle mogelijke geuren je tegemoet komen waaien. Vooral in de avond ruik je de meeste fantastische kruiden en specerijen die je alleen maar hier in Azië kunt ruiken. Het is moeilijk uit te leggen tenzij je er al eens een keer bent geweest. Het is overweldigend!

Op de tweede dag zijn we met de Peak tram omhoog gegaan waar je een prachtig uitzicht op de stad had. De tram duurde niet meer dan 10 minuten, maar was ongelofelijk stijl omhoog! Maar het uitzicht was werkelijk waar prachtig mooi. Ook konden we boven op de berg een kaartje schrijven en deze bij de duizenden andere kaartjes hangen. Omdat het deze dag precies een jaar geleden was dat er een onwijs afscheidsfeest voor ons was georganiseerd, hebben we een kaartje voor al onze familie en vrienden gemaakt. De foto hiervan kan je tussen de foto's vinden. Jullie hangen dus allemaal in Hong Kong;)!
Zoals ik al had verteld gebeurd er ook veel in de avonduren. Zo komen alle wolkenkrabbers tot leven wanneer het donker is. En dat is echt een mooi gezicht van de skyline. Ook wordt er elke avond om 20.00 een lichtshow gegeven. Dit wordt Symphny of lights genoemd. Hong Kong staat met deze show in het Guiness book of records voor grootste lichtshow ter wereld. Met muziek, lichtjes en laserstralen komt de skyline tot leven. Leuk om te zien!

Op de laatste dag zijn we naar de Tian Tan Buddha geweest op Lantau Island. Ik moet er trouwens ook nog bij zeggen dat Hong Kong qua stad echt heel moeilijk in elkaar zit met al zijn eilanden. Wij zaten met onze treincabine op Hong Kong mainland (vlakbij Yau Ma Tei, Kowloon). Dan heb je nog Hong Kong Island waar centraal Hong Kong zit. Alle eilanden zijn te bereiken via metro, bruggen of ferries. In totaal zijn we dus op drie eilanden geweest.
De Tian Tan Buddha was echt de moeite waard. Een enorme bronzen Buddha bovenop een berg. Er waren twee manieren om daar te komen: een soort van skilift die je naar het plaatje Ngong Ping bracht of met de bus. Wij zijn uiteindelijk met de bus gegaan omdat dit goedkoper was en minder druk. Eenmaal aangekomen in het plaatsje kon je de enorme Buddha al zien. Het was ook mogelijk om de 268 treden naar boven te nemen om de Buddha van dichtbij de bewonderen. Tijdens de tocht omhoog merk je wel dat het een echte spirituele plek is. Veel mensen bidden tijdens hun weg naar boven. De Buddha is zo groot dat je je ook als niet gelovige een beetje nederig voelt. Het enorme beeld straalt rust uit en zit op zo'n manier dat het lijkt alsof hij over iedereen waakt.

Na de tocht omhoog en naar beneden zijn we naar de Po Lin Monastry gegaan. Een onwijs grote tempel die op dat moment helaas gesloten was vanwege verbouwingen. Wel was het mogelijk om wierook te branden. Dit hebben wij dus ook gedaan. Toen zijn wij weer terug gegaan naar ons gedeelte van de stad. We zijn in de avond nog naar de Bird Market geweest. Helaas was deze ook net gesloten toen wij aankwamen. Toen zijn we doorgelopen naar de goldfish market. En de naam zegt het al; een markt waar ze vissen verkopen. Nu zitten deze vissen niet in tanks zoals wij ze in de dierenwinkel kennen, maar hangen ze buiten al klaar in de plastic zakjes. Van tropische vissen tot vreemd uitziende soorten, alles is te koop en hangt daar maar te hangen. Hongkongers geloven dat een vis geluk brengt, vandaar dat dit zo bekend is. Na deze markt zijn we naar de ladies market gegaan. Een echte Aziatische markt waar Rolex horloges en Louis Vuitton tassen met ietwat andere labels te koop zijn en waar ze niet vies zijn van goeie deals en afdingen.
Elke straat in de stad is anders; Neonlichten knipperen overal om je aandacht te trekken, de straatmuzikanten en artiesten zorgen voor een leuke avond en de kraampjes met eten zijn in overvloed. Hong Kong is veel en met heerlijk eten een ervaring wat we niet snel meer vergeten.

Op dit moment zitten wij op de luchthaven voor de tweede stop: Bangkok! Ruim vier jaar geleden heb ik een half jaar in Bangkok gewoond tijdens mijn studie en ik kan niet wachten om weer terug te gaan! We hebben er onwijs veel zin in en zijn klaar voor alles wat weer gaat komen!

Tot de volgende keer.

Liefs,
Anne en Barry