Snelle auto's, bitterballen en een nieuw avontuur!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Barry en Anne
15 Juni 2013 | Australië, Melbourne
Volgens mij werd het wel eens tijd voor een berichtje vanuit onze kant. Je zou bijna kunnen zeggen dat we al echte Melburnians zijn en het "gesettelde" leven in zijn gegaan.
Laat ik maar beginnen met een leuk nieuwtje: de meeste van jullie weten het al, maar ik vind het toch leuk om te zeggen. We blijven nog een tijdje in Australië!
Zoals al verteld in ons vorig verslag, was Barry aan het werk als kok in een café. Dit doet hij nog steeds, maar nu volgt hij bij dat café ook nog een cursus in koffie maken. Melbourne is een van de bekendste steden als het om koffie gaat... Schenk je hier geen goeie bak? Dan kan je het wel vergeten. Als je hier dus ook aan het werk wilt gaan in een restaurant/café, dan is "barista" ervaring een echt must! Nadat ik was gestopt eind februari met mijn fundraising baan, ben ik hard op zoek gegaan naar iets anders. Na anderhalve week werkloos ben ik op 6 maart begonnen bij GAPbuster Worldwide. Dit is een organisatie die verschillende producten en diensten aanbied aan grote internationale klanten, lees: een McDonalds, Shell of Tommy Hilfiger. De diensten bestaan uit mystery shoppen en het uitvoeren van audits. De naam van het bedrijf zegt het al: Worldwide... Ik werk dus lekker in de Nederlandse markt! Daarom werk ik nu dus nachtdiensten, omdat ik wakker moet zijn als Nederland dat ook is. Mijn werkdag begint dus om 21.30 en eindigt om 5.30. En ik moet zeggen dat het me echt meevalt! Wij zitten met drie Nederlanders in het team (3 meiden) en we hebben het heel erg gezellig met elkaar. Dat is ook wat het werk heel leuk maakt natuurlijk! Ik heb echt heel veel geluk gehad met deze baan en daarnaast leer ik ook nog onwijs veel. Met zijn drieën zijn wij verantwoordelijk voor de gehele Nederlandse markt, een behoorlijke uitdaging dus!
Natuurlijk hebben we ook weer van alles gedaan in de afgelopen periode. Zo zijn we in maart naar de Formule 1 geweest. Melbourne was de start van het race seizoen. Omdat ik nu nachtdiensten draai en overdag slaap, is het moeilijk om in het weekend weer naar een normaal ritme over te schakelen. Daarom was Barry al vroeg (voor mij vroeg) in de ochtend zenuwachtig aan het doen, omdat we op tijd moesten komen... Ja, ja ik kom eraan...
Nou, daar gingen we dan! De hele stad was in rep en roer... Alle tramlijnen gingen die kant op en het was vreselijk druk. Eenmaal aangekomen stonden er meteen mensen met oordoppen klaar... Toen dacht ik nog: ach, zal wel meevallen toch? Mijn hemel.... Wat een HERRIE!
Nu waren er verschillende rondes met verschillende soorten auto's (voor details, vraag Barry) en uiteindelijk begon de echte kwalificatie. De dag begon warm en zonnig, maar op Melbournse wijze kwam daar al snel verandering in. Wij hadden het net nooit zo hard zien regenen! Stortbuien!
Dit was natuurlijk funest voor de kwalificatie. Gelukkig gebeurde dit pas rond een uur of vier en waren wij er al sinds 12 uur. De kwalificatie werd dus ook uiteindelijk afgelast.Op zich moet ik zeggen dat ik het wel leuk vond om te zien, maar na een paar uurtjes had ik het echt wel gehad. Echt een mannending...
Nou, en dan hadden we nog een bezoekje aan het ziekenhuis. 16 april waren wij precies een half jaar op reis. Ik lig nog lekker te slapen om vier uur als bar ineens de kamer inloopt en mij wakker maakt met de mededeling dat hij niet lekker is. Hij had last van hartkloppingen en dat hield een tijdje aan. Gelukkig was onze huisgenoot thuis en zij is verpleegster, dus hij ging het even aan haar vragen. Na het checken van zijn pols had ze een taxi gebeld en zijn we naar het ziekenhuis gereden. Soms kan je wel eens het gevoel hebben dat je hart overslaat. Dat duurt dan vaak niet langer dan een seconden, maar bar had dat gewoon constant. Zijn hart klopte gewoon heel vreemd, er zat geen ritme in. Eenmaal in het ziekenhuis bij de eerste hulp werd hij al snel geholpen en moest er een hartfilmpje gemaakt worden en er werd meteen bloed geprikt. Omdat ze het in eerste instantie toch wat vreemd vonden, wilde ze hem wat langer aan de hartfilm leggen om hem zo te observeren. Zo gezegd, zo gedaan en binnen 20 minuten lag bar in een ziekenhuis bed op de eerste hulp aan de monitor. Na 3,5 uur aan de monitor, een bloed onderzoek en een xray mochten we weer naar huis. Het was gelukkig niets ernstigs. Er was niet echt een verklaring voor of een oorzaak, maar je hart kan dat soms hebben. Omdat het nog zo'n jonge god is, kon het verder ook geen kwaad!
Toen werd het al snel 30 april… Koninginnedag in Nederland, maar ook in Melbourne! Voor alle Nederlands woonachtig in Melbourne was een groot feest georganiseerd. Het was feestje zoals met oranje slingers, Nederlandse muziek, oranje mensen, Heineken bier, oranje tulpen en bitterballen. Een erg geslaagde avond dus!
Verder genieten we gewoon nog enorm van wat dit land en deze stad ons te bieden heeft. Alles in deze stad gaat om eten en drinken. We zijn daarom dus vorige week met onze huisgenoten naar de “Good food and Wine Festival” geweest. Zoals de naam al zegt: lekker gegeten, veel wijntjes geproefd, gewoon een hele gezellige dag.
Zoals ik al gemeld had, wij blijven nog even in Australië. Hiervoor moeten wij dus een tweede jaars visum aanvragen. In ruil voor dit visum moeten wij 3 maanden op een boerderij werken. En guess what.. wij hebben onze nieuwe “ozzie family” gevonden. Boer Barry en boerin Anne gaan het boerderijleven tegemoet. Onze boerderij zit in Ravenshoe, een kleine twee uur rijden van Cairns. Het is een boerderij van 200 hectare waar we voornamelijk de in de ochtend de koeien bij elkaar moeten drijven en deze melken. Daarnaast moeten wij ook de kalfjes voeren. Een nieuw avontuur wacht op ons!
Over 2,5 week (3 juli) gaan wij afscheid nemen van Melbourne, maar wij komen hier zeker nog terug! We hebben er onwijs veel zin in en zijn ook echt benieuwd hoe de andere kant van Australië er uitziet.
Tot snel!
Heel veel liefs,
Anne en Barry
Laat ik maar beginnen met een leuk nieuwtje: de meeste van jullie weten het al, maar ik vind het toch leuk om te zeggen. We blijven nog een tijdje in Australië!
Zoals al verteld in ons vorig verslag, was Barry aan het werk als kok in een café. Dit doet hij nog steeds, maar nu volgt hij bij dat café ook nog een cursus in koffie maken. Melbourne is een van de bekendste steden als het om koffie gaat... Schenk je hier geen goeie bak? Dan kan je het wel vergeten. Als je hier dus ook aan het werk wilt gaan in een restaurant/café, dan is "barista" ervaring een echt must! Nadat ik was gestopt eind februari met mijn fundraising baan, ben ik hard op zoek gegaan naar iets anders. Na anderhalve week werkloos ben ik op 6 maart begonnen bij GAPbuster Worldwide. Dit is een organisatie die verschillende producten en diensten aanbied aan grote internationale klanten, lees: een McDonalds, Shell of Tommy Hilfiger. De diensten bestaan uit mystery shoppen en het uitvoeren van audits. De naam van het bedrijf zegt het al: Worldwide... Ik werk dus lekker in de Nederlandse markt! Daarom werk ik nu dus nachtdiensten, omdat ik wakker moet zijn als Nederland dat ook is. Mijn werkdag begint dus om 21.30 en eindigt om 5.30. En ik moet zeggen dat het me echt meevalt! Wij zitten met drie Nederlanders in het team (3 meiden) en we hebben het heel erg gezellig met elkaar. Dat is ook wat het werk heel leuk maakt natuurlijk! Ik heb echt heel veel geluk gehad met deze baan en daarnaast leer ik ook nog onwijs veel. Met zijn drieën zijn wij verantwoordelijk voor de gehele Nederlandse markt, een behoorlijke uitdaging dus!
Natuurlijk hebben we ook weer van alles gedaan in de afgelopen periode. Zo zijn we in maart naar de Formule 1 geweest. Melbourne was de start van het race seizoen. Omdat ik nu nachtdiensten draai en overdag slaap, is het moeilijk om in het weekend weer naar een normaal ritme over te schakelen. Daarom was Barry al vroeg (voor mij vroeg) in de ochtend zenuwachtig aan het doen, omdat we op tijd moesten komen... Ja, ja ik kom eraan...
Nou, daar gingen we dan! De hele stad was in rep en roer... Alle tramlijnen gingen die kant op en het was vreselijk druk. Eenmaal aangekomen stonden er meteen mensen met oordoppen klaar... Toen dacht ik nog: ach, zal wel meevallen toch? Mijn hemel.... Wat een HERRIE!
Nu waren er verschillende rondes met verschillende soorten auto's (voor details, vraag Barry) en uiteindelijk begon de echte kwalificatie. De dag begon warm en zonnig, maar op Melbournse wijze kwam daar al snel verandering in. Wij hadden het net nooit zo hard zien regenen! Stortbuien!
Dit was natuurlijk funest voor de kwalificatie. Gelukkig gebeurde dit pas rond een uur of vier en waren wij er al sinds 12 uur. De kwalificatie werd dus ook uiteindelijk afgelast.Op zich moet ik zeggen dat ik het wel leuk vond om te zien, maar na een paar uurtjes had ik het echt wel gehad. Echt een mannending...
Nou, en dan hadden we nog een bezoekje aan het ziekenhuis. 16 april waren wij precies een half jaar op reis. Ik lig nog lekker te slapen om vier uur als bar ineens de kamer inloopt en mij wakker maakt met de mededeling dat hij niet lekker is. Hij had last van hartkloppingen en dat hield een tijdje aan. Gelukkig was onze huisgenoot thuis en zij is verpleegster, dus hij ging het even aan haar vragen. Na het checken van zijn pols had ze een taxi gebeld en zijn we naar het ziekenhuis gereden. Soms kan je wel eens het gevoel hebben dat je hart overslaat. Dat duurt dan vaak niet langer dan een seconden, maar bar had dat gewoon constant. Zijn hart klopte gewoon heel vreemd, er zat geen ritme in. Eenmaal in het ziekenhuis bij de eerste hulp werd hij al snel geholpen en moest er een hartfilmpje gemaakt worden en er werd meteen bloed geprikt. Omdat ze het in eerste instantie toch wat vreemd vonden, wilde ze hem wat langer aan de hartfilm leggen om hem zo te observeren. Zo gezegd, zo gedaan en binnen 20 minuten lag bar in een ziekenhuis bed op de eerste hulp aan de monitor. Na 3,5 uur aan de monitor, een bloed onderzoek en een xray mochten we weer naar huis. Het was gelukkig niets ernstigs. Er was niet echt een verklaring voor of een oorzaak, maar je hart kan dat soms hebben. Omdat het nog zo'n jonge god is, kon het verder ook geen kwaad!
Toen werd het al snel 30 april… Koninginnedag in Nederland, maar ook in Melbourne! Voor alle Nederlands woonachtig in Melbourne was een groot feest georganiseerd. Het was feestje zoals met oranje slingers, Nederlandse muziek, oranje mensen, Heineken bier, oranje tulpen en bitterballen. Een erg geslaagde avond dus!
Verder genieten we gewoon nog enorm van wat dit land en deze stad ons te bieden heeft. Alles in deze stad gaat om eten en drinken. We zijn daarom dus vorige week met onze huisgenoten naar de “Good food and Wine Festival” geweest. Zoals de naam al zegt: lekker gegeten, veel wijntjes geproefd, gewoon een hele gezellige dag.
Zoals ik al gemeld had, wij blijven nog even in Australië. Hiervoor moeten wij dus een tweede jaars visum aanvragen. In ruil voor dit visum moeten wij 3 maanden op een boerderij werken. En guess what.. wij hebben onze nieuwe “ozzie family” gevonden. Boer Barry en boerin Anne gaan het boerderijleven tegemoet. Onze boerderij zit in Ravenshoe, een kleine twee uur rijden van Cairns. Het is een boerderij van 200 hectare waar we voornamelijk de in de ochtend de koeien bij elkaar moeten drijven en deze melken. Daarnaast moeten wij ook de kalfjes voeren. Een nieuw avontuur wacht op ons!
Over 2,5 week (3 juli) gaan wij afscheid nemen van Melbourne, maar wij komen hier zeker nog terug! We hebben er onwijs veel zin in en zijn ook echt benieuwd hoe de andere kant van Australië er uitziet.
Tot snel!
Heel veel liefs,
Anne en Barry
-
15 Juni 2013 - 11:06
Bartha:
Het was weer genieten dit verslag!!!
Het blijft geweldig om jullie zo te zien genieten!!
Dikke kusssss van ons allemaal -
15 Juni 2013 - 11:18
Reginald:
Wow... Wat maken jullie toch geweldig veel mee. Stiekem wordt hier in huis iemand toch een beetje jaloers en gaat ook dromen van iets dergelijks... Heel veel succes op de boerderij straks. We zien uit naar jullie volgende verslag. Gr. Corine & Reginald -
15 Juni 2013 - 20:03
Annette Konijn:
Lieve boer en boerin,
Boer zoekt vrouw in Aussie! Leuk om te lezen hoe het gaat met jullie.
Wij(Max Lotte en ik) zijn inmiddels verhuisd en wonen nu bij Jan & kids. Ook een hele verandering en drukte die daar bij hoort. Alles wel weer redelijk klaar, nu is Desi aan de beurt. Zij zit nu in de rommel van de verbouwing. Niet saai hier dus, maar stuur aub wat mooi weer want we zijn t hier zat. Morgen Julianapop,ik hoop dat de storm gaat liggen!
Geniet van jullie avonturen!
X Annette -
15 Juni 2013 - 21:18
Reina:
Hoi Barry en Anne,
Was weer leuk om even te lezen hoe fijn jullie het daar hebben.
Het is hier nog niet echt zomer, maar misschien komt dat nog.
Heel veel plezier op de boerderij.
Veel liefs uit Den Helder. -
17 Juni 2013 - 14:31
Sjoerd:
Hallo Anne en Barry,
We hebben weer genoten van jullie verslag.
van de formule 1 naar bertha 13, het is maar een kleine stap.
geniet van het boerenleven straks.
groetjes uit Schoonebeek van Sjoerd, Jolanda, Tim, Sharon en Danielle -
18 Juni 2013 - 23:05
Chris Aberson:
Het is officieel: ik heb mijn eerste zomeravond hier in Nederland buiten gezeten!!!! voor jullie geen probleem altijd lekker weer he? heerlijk is dat toch? wat een mooie tijd maken jullie mee... soms denk ik wel eens....die komen nooit meer terug....? hopelijk blijft het zomerse weer hier een beetje...anders vertrekken we 10 juli naar Italie..Amalfi kust echt mooi daar. als we weer terug zijn komen pappa en mamma snel eten ook altijd weer gezellig! Lieverds have fun there in down under! Dikke kus van ons allemaal!xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
